spirituality.
Հոգեւորն գոլ. ունելն զհոգեւոր առաքինութիւն, կամ զշնորհս հոգւոյն սրբոյ.
Թէպէտեւ օրէնք հոգեւոր են, սակայն ընդ հոգեւորութեանն նոցա աւորութիւնն գրգանաց եւ փափկութեան հաղորդեալ էր. (Եփր. հռ.։)
Դարձաւ ի հոգեւորութենէն, եւ եղեւ մարմին. (Լմբ. սղ.։)
Ի չափ հասակի հոգեւորութեանն. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Որք միանգամ հոգեւորութեամբ (յն. հոգւով աստուծոյ) շրջին, նոքա են որդիք աստուծոյ. (Կոչ. ՟Է։)
ՀՈԳԵՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. Ունելն զհոգի բանական.
Զմարդկայինն ի բաց կրճատեալ եհան ի մարմնոյն քրիստոսի զբանական հոգին, ասելով, աստուածային էր հոգիացեալ հոգեւորութեամբ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հոգեւորութիւն | հոգեւորութիւնք |
| accusatif | հոգեւորութիւն | հոգեւորութիւնս |
| génitif | հոգեւորութեան | հոգեւորութեանց |
| locatif | հոգեւորութեան | հոգեւորութիւնս |
| datif | հոգեւորութեան | հոգեւորութեանց |
| ablatif | հոգեւորութենէ | հոգեւորութեանց |
| instrumental | հոգեւորութեամբ | հոգեւորութեամբք |