θέσπισμα, θέσπισθον oraculum διορισμός definitio. Օրինադրութիւն սահմանադրութիւն. հրաման. պատգամ.
Ըստ տէրունական հրամանադրութեան։ Սահմանադրութիւն հրամանադրութեան։ Կանոնս հրամանադրութեան։ Հրամանադրութեան, իբր՝ գնացէ՛ք աշակերտեցէ՛ք. (Աթ. ՟Ը։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11։ Ճ. ՟Ա.։ Երզն. քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրամանադրութիւն | հրամանադրութիւնք |
| accusatif | հրամանադրութիւն | հրամանադրութիւնս |
| génitif | հրամանադրութեան | հրամանադրութեանց |
| locatif | հրամանադրութեան | հրամանադրութիւնս |
| datif | հրամանադրութեան | հրամանադրութեանց |
| ablatif | հրամանադրութենէ | հրամանադրութեանց |
| instrumental | հրամանադրութեամբ | հրամանադրութեամբք |