solitary life, solitude;
lonesomeness.
μοναστικόν τῆς ζωῆς vivendi ratio solitaria. Առանձնակեցութիւն. առանձինն բնակութիւն.
Եկն անդստին ընդ նմին ի բնէ գազանութիւն առիւծու, եւ մենակեցութիւն. որ ոչ ունի հաղորդութիւն ընդ տոհմակցի իւրոյ, այլ զվայրենամիտ յեղուզակութիւնն զմենակեցութիւնն սիրէ. (Վեցօր. ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մենակեցութիւն | մենակեցութիւնք |
| accusatif | մենակեցութիւն | մենակեցութիւնս |
| génitif | մենակեցութեան | մենակեցութեանց |
| locatif | մենակեցութեան | մենակեցութիւնս |
| datif | մենակեցութեան | մենակեցութեանց |
| ablatif | մենակեցութենէ | մենակեցութեանց |
| instrumental | մենակեցութեամբ | մենակեցութեամբք |