mortification.
νέκρωσις mortificatio. Մեռուցանելն. կրթելն ի մեռելութիւն. մահացուցումն.
Արդ է ժուժկալութիւն՝ մեղաց ի բաց ջնջումն, ախտից օտարութիւն, մարմնոյ մեռուցումն. (Բրս. հց.։)
Զի՞նչ է այլ քաղց եւ ծարւ, եթէ ոչ մեռուցումն մարմնական ախտից. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մեռուցումն | մեռուցմունք |
| accusatif | մեռուցումն | մեռուցմունս |
| génitif | մեռուցման | մեռուցմանց |
| locatif | մեռուցման | մեռուցմունս |
| datif | մեռուցման | մեռուցմանց |
| ablatif | մեռուցմանէ | մեռուցմանց |
| instrumental | մեռուցմամբ | մեռուցմամբք |