defeat, subduing, subjugation;
conviction;
oppression.
ἤττημα superatio. Յաղթահարիլն. պարտութիւն. նկուն լինելն. յաղթահարանք. վնաս.
Այս ժամանակ ոչ էր ի ժամանակի իւրոյ յաղթահարութեանն վրէժ առնուլ ի յաղթողէն։ Առաքինութեանն նախատանք (չ)են յաղթահարութիւն. (Փիլ. սամփս. եւ Փիլ. իմաստն.։)
Առաւել զմարմինս դարմանել եւ գիրացուցանել, առաջին՝ իւր մարմնոյն իցէ չար, եւ ապա յաղթահարութիւն հոգւոյն. (Մաշկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յաղթահարութիւն | յաղթահարութիւնք |
| accusatif | յաղթահարութիւն | յաղթահարութիւնս |
| génitif | յաղթահարութեան | յաղթահարութեանց |
| locatif | յաղթահարութեան | յաղթահարութիւնս |
| datif | յաղթահարութեան | յաղթահարութեանց |
| ablatif | յաղթահարութենէ | յաղթահարութեանց |
| instrumental | յաղթահարութեամբ | յաղթահարութեամբք |