hy    |   fr

Յանցաւորութիւն, ութեան

s.

culpability, transgression.

s.

παράβασις praevaricatio. Յանցանք. պատուիրանազանցութիւն.

Ամենայն յանցաւորութիւն եւ անհնազանդութիւն. (Եբր. ՟Բ. 2։)

Ազատութիւն մարդոյն ի յանցաւորութենէ։ Բազմացաւ յանցաւորութիւն. (Եղիշ. ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յանցաւորութիւն յանցաւորութիւնք
accusatif յանցաւորութիւն յանցաւորութիւնս
génitif յանցաւորութեան յանցաւորութեանց
locatif յանցաւորութեան յանցաւորութիւնս
datif յանցաւորութեան յանցաւորութեանց
ablatif յանցաւորութենէ յանցաւորութեանց
instrumental յանցաւորութեամբ յանցաւորութեամբք