coordination, arrangement, order, disposition;
syntax.
σύνταξις syntaxis, coordinatio, constructio, compositio, scriptum, liber, libellus, opus. Շարադասելն, իլն. շարակարգութիւն. կապակցութիւն. կազմութիւն ո՛ր եւ է յօրինուածոյ. բաղկացութիւն. մաաւանդ՝ Շարագրութիւն, գրուած. ճառ. կամ յօրինուած բանի ի բառից. որ եւ ԲԱՂԴԱՍՈՒԹԻՒՆ.
Արդ պատմութիւնս այսպիսի է. այլ շարադասութիւն այսպէս պիտի. եւ կարասին շարադասութիւնն կապակցեալ լինի. (Նոննոս.։)
Ի ձեռն առաջին շարադասութեանն (մատենիս) ստուգեցաք։ Ասացաւ ի ձեռն առաջին շարադասութեանն։ Եպիկուրոս շարադասութիւնս արար։ Տրամաբանակս շարադասութիւնս թըողին. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. նխ. ՟Ա։)
Բառ շարադասութիւն է բանի (այսինքն մասն շարադասութեան). (Երզն. քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շարադասութիւն | շարադասութիւնք |
| accusatif | շարադասութիւն | շարադասութիւնս |
| génitif | շարադասութեան | շարադասութեանց |
| locatif | շարադասութեան | շարադասութիւնս |
| datif | շարադասութեան | շարադասութեանց |
| ablatif | շարադասութենէ | շարադասութեանց |
| instrumental | շարադասութեամբ | շարադասութեամբք |