hy    |   fr

Ոստաքանցութիւն, ութեան

s.

lopping, cutting off.

s.

Քանցումն ոստոց կամ յոստոց.

Ձիթենին՝ ոչ ոստաքանցութեանն յապաւանաց պահանջող. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ոստաքանցութիւն ոստաքանցութիւնք
accusatif ոստաքանցութիւն ոստաքանցութիւնս
génitif ոստաքանցութեան ոստաքանցութեանց
locatif ոստաքանցութեան ոստաքանցութիւնս
datif ոստաքանցութեան ոստաքանցութեանց
ablatif ոստաքանցութենէ ոստաքանցութեանց
instrumental ոստաքանցութեամբ ոստաքանցութեամբք