cf. Պայմանական.
Որ ինչ ունի զպայման. ուխտական. վճռական. սահմանեալ. օրինաւոր. թէական.
Կարգ լուսաւորութեան, կանոնք պայմանաւորք (վճռեալք ի ժող. Նիկիոյ). (Ագաթ.։)
Պայմանաւոր չափով բաժանին բաշխին (ջուրք) ընդ ամենայն կողմանս. (Վեցօր. ՟Դ։)
(Յիսուս ի վերջին ընթրիսն) այսպիսի անբաւ բարերարութեամբ պայմանաւոր խօսս արարեալ ըստ նոցա տկարութեանն. (Արշ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պայմանաւոր | պայմանաւորք |
| accusatif | պայմանաւոր | պայմանաւորս |
| génitif | պայմանաւորի | պայմանաւորաց |
| locatif | պայմանաւորի | պայմանաւորս |
| datif | պայմանաւորի | պայմանաւորաց |
| ablatif | պայմանաւորէ | պայմանաւորաց |
| instrumental | պայմանաւորաւ | պայմանաւորաւք |