cf. Սխալանք.
ՍԽԱԼՈՒԹԻՒՆ ՍԽԱԼՈՒՄՆ. cf. Սխալանք.
Սխալութեանց ինչ ուղղիչ։ Պահեա ի մասնաւոր սխալութեանց, ի մեծագոյն գայթագղութեանց. (Մագ. քեր.։ Նար. ՟Զ՟Ա։)
Ազատ ի մեղայ մնալով՝ յաղթօղ մարմնականաց սխալմանց արար։ Որ առ իս կրին կրկին սխալմունք. (Խոսր. պտրգ. Նար. ՟Ժ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սխալութիւն | սխալութիւնք |
| accusatif | սխալութիւն | սխալութիւնս |
| génitif | սխալութեան | սխալութեանց |
| locatif | սխալութեան | սխալութիւնս |
| datif | սխալութեան | սխալութեանց |
| ablatif | սխալութենէ | սխալութեանց |
| instrumental | սխալութեամբ | սխալութեամբք |