submission, subjection, subordination.
որ եւ ՍՏՈՐԱԿԱՑՈՒԹԻՒՆ. ὐπόβασις submissus gradus, descensus. Կալն ի ստորեւ ի ներքոյ.
Ստորակայութեամբ լուսինն, առ ներքինս ազգակցաբար եւ այլն. (Անյաղթ բարձր.։)
Ի մարմնական աչաց ձերոց ստորակայութեամբ ամպոյդ ծածկեցաւ. (Լմբ. համբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ստորակայութիւն | ստորակայութիւնք |
| accusatif | ստորակայութիւն | ստորակայութիւնս |
| génitif | ստորակայութեան | ստորակայութեանց |
| locatif | ստորակայութեան | ստորակայութիւնս |
| datif | ստորակայութեան | ստորակայութեանց |
| ablatif | ստորակայութենէ | ստորակայութեանց |
| instrumental | ստորակայութեամբ | ստորակայութեամբք |