inconsideration, thoughtlessness;
malicious intention;
evil disposition.
Չարամտութիւն. անմտութիւն. անմտածութիւն. անխելքութիւն.
Մի՛ յիշեր զվատամտութիւն ղեւոդիկեայ. (Ճ. ՟Ա.։)
Միթէ առ ագահութեան եւ վատամտութեա՞ն տուաւ նմա այնպիսի բարութիւնք. (Ոսկ. ես.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վատամտութիւն | վատամտութիւնք |
| accusatif | վատամտութիւն | վատամտութիւնս |
| génitif | վատամտութեան | վատամտութեանց |
| locatif | վատամտութեան | վատամտութիւնս |
| datif | վատամտութեան | վատամտութեանց |
| ablatif | վատամտութենէ | վատամտութեանց |
| instrumental | վատամտութեամբ | վատամտութեամբք |