superiority, pre-eminence.
ՎԵՀԱԳՈՒՆՈՒԹԻՒՆ βελτίωσις major praestantia τὸ κρείττον optimum, bona pars ἑξαίρετον electum, peculiare ἁμείνον amoenissimum. (գրի եւ ՎԵՀԱԳՈՅՆՈՒԹԻՒՆ). Վեհագոյնն գոլ. գերազանցութիւն. առաւելութիւն. վսեմութիւն. մեծութիւն. բարձրութիւն. լաւութիւն. ընտրականութիւն.
Մեծ քան զնա, եւ ի վեհագունութեան է այս։ Աստուածային գիրք զգալուստն աստուծոյ բանին լինել ասեն առ ի վեհագունութիւն յայսցանէ բանն աստուծոյ. (Կիւրղ. գանձ.։)
Վեհագունութեամբ յաղթող ամենայնի. (Ասող. ՟Գ. 21։)
Ըստ վեհագունութեան ամենակատարն անգիտութիւն՝ գիտութիւն է գերագունին քան զամենայն գիտացեալսս. (Դիոն. թղթ.։)
Պէտս ունին ընթացից եւ փութոյ երկոքին կողմանքն (աշակերտ եւ վարդապետ) եւ առ ի շինուած վեհագունութեան երկաքանչիւրոց եւ այլն. (Ոսկ. ղկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վեհագունութիւն | վեհագունութիւնք |
| accusatif | վեհագունութիւն | վեհագունութիւնս |
| génitif | վեհագունութեան | վեհագունութեանց |
| locatif | վեհագունութեան | վեհագունութիւնս |
| datif | վեհագունութեան | վեհագունութեանց |
| ablatif | վեհագունութենէ | վեհագունութեանց |
| instrumental | վեհագունութեամբ | վեհագունութեամբք |