haughtiness, stiff-neckedness.
ՎԶԱՆՈՒԹԻՒՆ ՎԶԱՆՈՒՄՆ. որպէս յն. αὑχή animi elatio. (իսկ αὑχήν է վիզ). Բարձրավզութիւն. ամբարտաւանութիւն. անսաստութիւն.
Ոչ ամենեցուն օգուտ է արձակն եւ ազատն լինել. քանզի վարին նովաւ բազումք առ ի վզանութիւն՝ խայտացեալքն աքացելով եւ ընդ ոտն հարկանելով զիրաւն եւ զօգտակարն։ Այս մեծ բարի է անզգամին՝ ոչ բառնալ թողուլ զնա ազատ. քանզի վզանութիւն այսպիսումն մեծ վնաս է։ Զյարձակմունսն եւ զըմբհկելն եւ զվզանումն լծելոց ձիոցն. (Փիլ. լին.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վզանութիւն | վզանութիւնք |
| accusatif | վզանութիւն | վզանութիւնս |
| génitif | վզանութեան | վզանութեանց |
| locatif | վզանութեան | վզանութիւնս |
| datif | վզանութեան | վզանութեանց |
| ablatif | վզանութենէ | վզանութեանց |
| instrumental | վզանութեամբ | վզանութեամբք |