sublime language;
praise, encomium.
ՎՍԵՄԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ կամ ՎՍԱՄԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ. Բարձր եւ պանծալի բան, գովեստ.
Վսեմաբանութեամբ փառաւորել մաքուր սպասաւորաց՝ զօրութիւն անուանեաց. (Թէոդոր. մայրագ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վսեմաբանութիւն | վսեմաբանութիւնք |
| accusatif | վսեմաբանութիւն | վսեմաբանութիւնս |
| génitif | վսեմաբանութեան | վսեմաբանութեանց |
| locatif | վսեմաբանութեան | վսեմաբանութիւնս |
| datif | վսեմաբանութեան | վսեմաբանութեանց |
| ablatif | վսեմաբանութենէ | վսեմաբանութեանց |
| instrumental | վսեմաբանութեամբ | վսեմաբանութեամբք |