cf. Փլումն.
ՓԼՈՒԶՈՒՄՆ ՓԼՈՒՄՆ. Փլուզանելն, իլն. փլանիլի. փլշիլը.
Բազում սասանուկիւնս, եւ փլուզմունս տանց եւ պարսպաց եւ ապարանից լինէր։ Հատեալ անկանէր զկնի փլուզմանն. (Յհ. կթ.։)
Զփլումն լերին։ Մեծապէս ունի զփլումն։ Ի փլմանէ պարսպացն։ Ի փլմանէ վիմացն փոշին յօդս ծառացեալ. (Իսիւք.։ Նչ. եզեկ.։ Տօնակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փլուզումն | փլուզմունք |
| accusatif | փլուզումն | փլուզմունս |
| génitif | փլուզման | փլուզմանց |
| locatif | փլուզման | փլուզմունս |
| datif | փլուզման | փլուզմանց |
| ablatif | փլուզմանէ | փլուզմանց |
| instrumental | փլուզմամբ | փլուզմամբք |