antonomasia.
ՓՈԽԱՆՈՒՆ եւ ՓՈԽԱՆՈՒՆՈՒԹԻՒՆ. cf. ԴԵՐԱՆՈՒՆ, ԴԵՐԱՆՈՒՆՈՒԹԻՒՆ. ἁντωνυμία pronomen.
Իսկ դերանունդ թերանուն լսի, կամ տիրանուն, կամ փոխանուն։ Եւ է դերանունութիւն ըստ երից. զի ասի՝ փոխանունութիւն եւ թերանուն, եւ հասարականուն. (Երզն. քեր.։) (Իսկ ի գիրս դամասկացւոյն դնի Փոխանունաբար՝ իբր Յարանունաբար. παρωνύμως denominative.
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փոխանունութիւն | փոխանունութիւնք |
| accusatif | փոխանունութիւն | փոխանունութիւնս |
| génitif | փոխանունութեան | փոխանունութեանց |
| locatif | փոխանունութեան | փոխանունութիւնս |
| datif | փոխանունութեան | փոխանունութեանց |
| ablatif | փոխանունութենէ | փոխանունութեանց |
| instrumental | փոխանունութեամբ | փոխանունութեամբք |