cf. Փոխարկումն.
μεταβολή mutatio, commutatio. Փոխարկելն, իլն. այլափոխութիւն. փոփոխումն.
Ազատ է ի փոխարկութենէ Աստուածութիւն։
Ի ջուր արկեալ հող ինչ՝ ի վայր նստի. ո՛չ է այս փոխարկութիւն, այլ տարորոշումն խառնեցելոց. (Ճ. ՟Գ.։ Նիւս. բն.։)
Առ ի բարին փոխարկութեան։ Փոխարկութիւն (այսինքն փոխարկիչ ) զարհուրմանց, այլայլութիւն տխրութեանց։ Որոյ կերպարան՝ յառաջ եկելոյն՝ եւ րչ հեթանոսութեամբ է փոխարկութիւն. (Նար. ՟Կ՟Գ. ՟Ձ՟Դ. ՟Ղ՟Գ։)
Փոխարկութեան բանտ. (Նիւս. թէոդոր.) իմա փոխոդրութեան։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փոխարկութիւն | փոխարկութիւնք |
| accusatif | փոխարկութիւն | փոխարկութիւնս |
| génitif | փոխարկութեան | փոխարկութեանց |
| locatif | փոխարկութեան | փոխարկութիւնս |
| datif | փոխարկութեան | փոխարկութեանց |
| ablatif | փոխարկութենէ | փոխարկութեանց |
| instrumental | փոխարկութեամբ | փոխարկութեամբք |