espousals, nuptials.
μνηστεία. desponsatio. Խօսեալ լինելն կուսի՝ առն. հարսնախօսութիւն. խօսքկապ, նշան, եւ պսակ.
Ի ձեռն առնխօսութեան ընտրեցաւ երանելի կոյսն, ոչին կուսութեանն յառնխօսութենէն վնասեալ։ Առ ի յովսէփն հնարացաւ առնխօսութիւն։ Որպէս ի զբաղումն չարին ի ձեւ առնխօսութեան զկուսին հանճարեցաւ. եւ այլն. (Բրս. ծն. ստէպ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | առնխօսութիւն | առնխօսութիւնք |
| accusatif | առնխօսութիւն | առնխօսութիւնս |
| génitif | առնխօսութեան | առնխօսութեանց |
| locatif | առնխօսութեան | առնխօսութիւնս |
| datif | առնխօսութեան | առնխօսութեանց |
| ablatif | առնխօսութենէ | առնխօսութեանց |
| instrumental | առնխօսութեամբ | առնխօսութեամբք |