pronunciation, articulation, recitation.
ὐποτύπωσις, διατύπωσις descriptio Ասացուած. բան. ճառ. պատմութիւն. եւ ըստ հռետորաց՝ Նկարագրութիւն, կամ ստորագրութիւն պատմական.
Հագներգութիւնս ըստ իւրաքանչիւր պատմագրաց արտասանութեանց, եւ ոչ յատուկ ի մէնջ շարագրեցաւ. (Խոր. ՟Բ. 89։)
Արտասանութիւն է բան պատմական՝ ի դէմս ածելով երեւելապէս զյայտնեալն։ Արտասանութեանցս ոմանք են պարզք, եւ ոմանք շարալծեալք։ Արտասանութիւն աբրահամու, յորժամ զչորսն վանեաց զթագաւորս, եւ այլն. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արտասանութիւն | արտասանութիւնք |
| accusatif | արտասանութիւն | արտասանութիւնս |
| génitif | արտասանութեան | արտասանութեանց |
| locatif | արտասանութեան | արտասանութիւնս |
| datif | արտասանութեան | արտասանութեանց |
| ablatif | արտասանութենէ | արտասանութեանց |
| instrumental | արտասանութեամբ | արտասանութեամբք |