Բարկացողութիւն, կամ առիթ բարկութեան.
Աղօթք փարիսեցւոյն բարկացութիւն եղեւ։ Արդ ի բարկացութենէ անտի յայնմանէ ժառանգեա՛ դու զաղօթս մաքսաւորին. (Եփր. համաբ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարկացութիւն | բարկացութիւնք |
| accusatif | բարկացութիւն | բարկացութիւնս |
| génitif | բարկացութեան | բարկացութեանց |
| locatif | բարկացութեան | բարկացութիւնս |
| datif | բարկացութեան | բարկացութեանց |
| ablatif | բարկացութենէ | բարկացութեանց |
| instrumental | բարկացութեամբ | բարկացութեամբք |