Ի դուրս յայտնումն. արտայայտումն.
Ըստ աճմանն եւ զշնորհացն ասէ զբացայայտումն. (Կիւրղ. ղկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացայայտումն | բացայայտմունք |
| accusatif | բացայայտումն | բացայայտմունս |
| génitif | բացայայտման | բացայայտմանց |
| locatif | բացայայտման | բացայայտմունս |
| datif | բացայայտման | բացայայտմանց |
| ablatif | բացայայտմանէ | բացայայտմանց |
| instrumental | բացայայտմամբ | բացայայտմամբք |