spoiling, stripping, depredation, pillage.
ԿԱՊՏՈՒԹԻՒՆ ԿԱՊՏՈՒՄՆ, տման. Կապտելն, իլն.
Անբեղմնաւոր կապտութիւն (իբր մերկութիւն)։ Կապտումն զինուց. (Պիտ.։)
Զարշաւանս ասպատակացն, եւ զկապտումն աժխուժին. (Մագ. ՟Լ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կապտութիւն | կապտութիւնք |
| accusatif | կապտութիւն | կապտութիւնս |
| génitif | կապտութեան | կապտութեանց |
| locatif | կապտութեան | կապտութիւնս |
| datif | կապտութեան | կապտութեանց |
| ablatif | կապտութենէ | կապտութեանց |
| instrumental | կապտութեամբ | կապտութեամբք |