subject, vassal;
dignitary.
ἁρχόμενος subditus. որ է ընդ իշխանաւ կամ ընդ իշխանութեամբ. իշխեցեալ. հպատակ.
Ոմն զաշակերտի, եւ ոմնզվարդապետի կարգ ունին. ոմն զիշխանի, եւ ոմն զիշխանաւորի. (Ոսկ. կողոս. ՟Ժ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | իշխանաւոր | իշխանաւորք |
| accusatif | իշխանաւոր | իշխանաւորս |
| génitif | իշխանաւորի | իշխանաւորաց |
| locatif | իշխանաւորի | իշխանաւորս |
| datif | իշխանաւորի | իշխանաւորաց |
| ablatif | իշխանաւորէ | իշխանաւորաց |
| instrumental | իշխանաւորաւ | իշխանաւորաւք |