affectation, fiction, quibblillg, shuffling.
Կցկցելն, իլն. հատուկտիր բանք կցուածոյք կամ կարկատունք.
Այլ զայնս յարտաքնոցն կցկցանաց գտանեմք (կամ դիտեմք). (Ոսկ. փիլիպ. ՟Ժ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կցկցանք | |
| accusatif | կցկցանս | |
| génitif | կցկցանաց | |
| locatif | կցկցանս | |
| datif | կցկցանաց | |
| ablatif | կցկցանաց | |
| instrumental | կցկցանաւք |