hy    |   fr

Կցորդակցութիւն, ութեան

s.

cf. Կցորդութիւն.

cf. ԿՑՈՐԴՈՒԹԻՒՆ.

Որդւոյ քոյ կցորդակցութեամբ. (Նար. կուս.։)

Զամենայն արարածս շարժել ի կցորդակցութիւն ինքեանց. (Վրդն. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կցորդակցութիւն կցորդակցութիւնք
accusatif կցորդակցութիւն կցորդակցութիւնս
génitif կցորդակցութեան կցորդակցութեանց
locatif կցորդակցութեան կցորդակցութիւնս
datif կցորդակցութեան կցորդակցութեանց
ablatif կցորդակցութենէ կցորդակցութեանց
instrumental կցորդակցութեամբ կցորդակցութեամբք