cf. Հմայք.
cf. ՀՄԱՅՔ. եւ ՀՄԱՅԱԿԱՆՆ.
Կախարդութիւն, եւ հմայութիւն։ Այլեւ ծննդեամբ հմայութիւնս առնեն. (Կանոն.։)
Զայս տեսակ հմայութեան եւ գոռոզն այն գործէր։ Տեսիլ նանրութեան եւ հմայութեան. (Նչ. եզեկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հմայութիւն | հմայութիւնք |
| accusatif | հմայութիւն | հմայութիւնս |
| génitif | հմայութեան | հմայութեանց |
| locatif | հմայութեան | հմայութիւնս |
| datif | հմայութեան | հմայութեանց |
| ablatif | հմայութենէ | հմայութեանց |
| instrumental | հմայութեամբ | հմայութեամբք |