hy    |   fr

Հմտավարժութիւն, ութեան

s.

great skill or ability.

s.

Կատարեալ գիտութիւն. ներհուն վարժութիւն.

Տացէ վարդապետաց հմտավարժութիւն. (Գանձ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հմտավարժութիւն հմտավարժութիւնք
accusatif հմտավարժութիւն հմտավարժութիւնս
génitif հմտավարժութեան հմտավարժութեանց
locatif հմտավարժութեան հմտավարժութիւնս
datif հմտավարժութեան հմտավարժութեանց
ablatif հմտավարժութենէ հմտավարժութեանց
instrumental հմտավարժութեամբ հմտավարժութեամբք