burning;
conflagration, fire, flames.
ἑμπρησμός, πυρκαϊά incendium, rogus. Հրայրեացք. հրդեհ.
Աւերեն զտունն հրայրեցութեամբ։ Հրայրեցութեան, կամ շարժման. (Մանդ. ՟Ժ՟Դ։ Սահմ. ՟Թ։)
Զայն հրայրեցութիւն՝ հանդերձ պահօք մտեալ՝ կոխէին մանկունքն. (Բրս. պհ.։)
Հրայրեցութիւն տոչորման (սրտի). (Մագ. ՟Ժ՟Դ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հրայրեցութիւն | հրայրեցութիւնք |
| accusatif | հրայրեցութիւն | հրայրեցութիւնս |
| génitif | հրայրեցութեան | հրայրեցութեանց |
| locatif | հրայրեցութեան | հրայրեցութիւնս |
| datif | հրայրեցութեան | հրայրեցութեանց |
| ablatif | հրայրեցութենէ | հրայրեցութեանց |
| instrumental | հրայրեցութեամբ | հրայրեցութեամբք |