equitation.
Ձիավարութիւն. հեծելութիւն.
Ի զբօսանաց՝ ի ձիաւորութեանցն որսոյ։ Զնոյն ինքն զմարգարէն կառս ասէ իսրայէլի, եւ ձիաւորութիւն. (Նիւս. ի սքանչ. եւ Նիւս. երգ.։)
Որպէս թէ ոք ասէ, մարդկութիւն կամ ձիաւորութիւն. իսկ զմարդնն կամ զձին ոչ նշանակէ. (Երզն. քեր.։)
Ձիքն ի ձեռն ձիաւորութեանն հաճեցեալք եւ օգտեալք՝ վեհագոյնք լինիցին. (Պղատ. եւթիփռոն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ձիաւորութիւն | ձիաւորութիւնք |
| accusatif | ձիաւորութիւն | ձիաւորութիւնս |
| génitif | ձիաւորութեան | ձիաւորութեանց |
| locatif | ձիաւորութեան | ձիաւորութիւնս |
| datif | ձիաւորութեան | ձիաւորութեանց |
| ablatif | ձիաւորութենէ | ձիաւորութեանց |
| instrumental | ձիաւորութեամբ | ձիաւորութեամբք |