cf. Նորումն.
ՆՈՐՈՒԹԻՒՆ ՆՈՐՈՒՄՆ. καινότης novitas, innovatio. Նոր գոլն՝ լինելն, նոր վիճակ. նորոգութիւն. եւ Նորաձեւութիւն.
Ցուցեալ ի փորձեցելում զյաղթութիւն, եւ ի հնում զնորութիւն. (Աթ. ՟Դ։)
Նորումն հաւատոց եւ կրօնից եւ կարգաց. (Ճ. ՟Ա.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նորութիւն | նորութիւնք |
| accusatif | նորութիւն | նորութիւնս |
| génitif | նորութեան | նորութեանց |
| locatif | նորութեան | նորութիւնս |
| datif | նորութեան | նորութեանց |
| ablatif | նորութենէ | նորութեանց |
| instrumental | նորութեամբ | նորութեամբք |