new-student or scholar.
ՆՈՐՈՒՍ ՆՈՐՈՒՍՈՒՄՆ. νεοδίδακτος recens doctus, qui nuper didicit. Նոր ուսեալ կամ ուսանօղ. նորամարզ. դեռակիրթ. համբակ. նոր սորվօղ.
Եւ միայն արդ եւս ի վախճան ժամանակաց՝ նորուսք դուք եւ նորա ծանք գտայք ճշմարտութեանն. (Թէոդոր. մայրագ.։)
Ոչ է պարտ զհեթանոսաց զնորատունկս եւ զնորուսմունսն առժամայն ածել յեպիսկոպոսութիւն. (Կանոն.։)
Զի նորուսումն եմք հեթանոսք ասեն. (Վրդն. սղ.։)
Իբրեւ զյաւանակ մի անվարժ նորուսումն. (Նախ. գծ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նորուսումն | նորուսմունք |
| accusatif | նորուսումն | նորուսմունս |
| génitif | նորուսման | նորուսմանց |
| locatif | նորուսման | նորուսմունս |
| datif | նորուսման | նորուսմանց |
| ablatif | նորուսմանէ | նորուսմանց |
| instrumental | նորուսմամբ | նորուսմամբք |