opposition, resistance;
confutation, refutation, dispute, controversy.
ἕνστασις adversatio, argumentum ad refellendum adversarium Ընդդէմ կալն. պնդելն զիւր բան՝ եղծմամբ բանից հակառակորդին.
Պատահեմ ձեզ Ընդդիմակայութեամբ։ Եւ է ընդդիմակայութեան գործ, եւ այլն. (Սահմ. ՟Ա։) (ուր լրագրոյն է յն. իսկ ի հյ. թերի, մինչեւ շփոթիլ ընդ Ընդդիմայարակայութեան)։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընդդիմակայութիւն | ընդդիմակայութիւնք |
| accusatif | ընդդիմակայութիւն | ընդդիմակայութիւնս |
| génitif | ընդդիմակայութեան | ընդդիմակայութեանց |
| locatif | ընդդիմակայութեան | ընդդիմակայութիւնս |
| datif | ընդդիմակայութեան | ընդդիմակայութեանց |
| ablatif | ընդդիմակայութենէ | ընդդիմակայութեանց |
| instrumental | ընդդիմակայութեամբ | ընդդիմակայութեամբք |